Na 3 jaar opruimen, uitzoeken, verkopen en…
… weggeven, hebben we onze mam eindelijk uit haar geboortehuis kunnen krijgen.
Nee, nou niet meteen gaan gillen! We hebben dat arme mensje niet jammerend in een bejaardenhuis gepropt. En geen van haar dierbare prullen zomaar in de kringloop of container gedumpt! Niet! Probeer ons moeder maar ‘ns ergens toe te dwingen. Ik wens je bij voorbaat heeel veeel suc6 bij je poging!
Tot aan de overdracht, waren we met mam druk in ons oude familiehuis. Toen moest ze er toch echt uit.
Na de notaris-krabbels en terug in mams nieuwe heerlijke huisje, liep ik als een gatig ballonnetje leeg. Total-loss zakte ik op de nieuwe, speciaal aan mams kritische eisen voldane, bank neer. Nu ben ik echt geen piepdoos. Maar het leek wel of mijn hele spierstelsel in een gezamenlijke kramp schoot. Auwauw…
Na een super-powernap, een XL-kop van mijn favo Pukka thee en een yammie tompouce kon ik weer “pap” zeggen. Maar pas na een week wilden mijn eigenwijze lijf-elastieken weer zonder protesteren luisteren.
Platte pannenkoeken in de drukpers
Met relaxte pezen moest ik me later in de grote stad voor een mammografie melden. Je weet wel… Zo’n onderzoek waarbij je borsten in een röntgen-apparaat zo plat als een pannenkoek geperst worden. Nu had de röntgen-dame last van verkrampte spieren. In d’r kaken. Er kon geen lachje vanaf. Misschien omdat ik me al hijgend 3 minuten te laat present had gemeld? Omdat ik het stadse gebouw La Dinges 2, ingang 5, zaal 3, balie 7 en wachtruimte 4 niet meteen kon vinden? Hey, ik ben maar een eenvoudig kunstenmakerig dorpsmeisje. Een zandhaasje en kleikontje van het Midden Nederlandse boerenland. Had me al jaren in een Borstenbus gemeld. Met maar 1 deur, 1 ruimte en 1 balie…
Ennuh 3 minuten te laat is pienuts bij mij, weten ingewijden. Als er geen cursisten of werk wacht, dan is een klok geen kwestie van leven of dood. Maar ja, dat kon die drukpers-feeks niet weten. Dus ik werd gestraft tussen het martelwerktuig. Maar. Wie zich brandt moet op de blaren zitten. Mak onderging ik de kwelling zonder een krimp te geven. Dat gunde ik die starre beulin niet. Rood tot in m’n hals en met stuiptrekkende bovenarmen liep ik de rest van de dag rond. Auwauw!
Wat was ik toe aan iets leuks! Iets ontspannends. Iets creatiefs…
Uitpuffende creatieve spieren
Want dat je van creatief bezig zijn vrolijk wordt, weten we allemaal… diep van binnen. Zonder creatieve ontspanning geen rust in de grijze massa, geen uitpuffende spieren, geen stresloze dag. Muziek, zingen, dansen, schilderen, tekenen, schrijven…
En er is iets waarbij dat allemaal kan:
Art Journalen! Waar is m’n speaker? Kom maar op met die top 40! Ik wil: de huizen-stres en tietenpletter van me af pennen. Mijn lievelingskleuren eroverheen vegen, fijne afbeeldingen erop plakken en erin klodderen. En…
Spanning die ongemerkt wegglipt. Heupen die vanzelf gaan wiebelen op vrolijke muziek. Ogen die gaan twinkelen, een mond die krult in een gelukkige lach…
Art journalen, een fantastische opkikker in een creatief boek.
Zelf beleven?
Kom 21 oktober tijdens het Creatieve Ontsnappings Weekend de workshop Art Journalen mèt Handletteren doen en voel hoe de spanning oplost en overgaat in creatief genieten.
Liefs, Cobi